-
1 dusz|a
f 1. (duch) soul- nieśmiertelność duszy the immortality of the soul- zbawienie duszy the salvation of the soul- wędrówka dusz the transmigration of souls- mroczne zakamarki ludzkiej duszy the dark corners of the human soul- choroba duszy a torment of the soul- dusza narodu the soul of a nation- polska/rosyjska dusza the Polish/Russian soul- zaprzedać duszę diabłu to sell one’s soul to the Devil- duszę by oddał, żeby móc się z nią ożenić he’d sell his soul to marry her- Panie świeć nad jego/jej duszą! may he/she rest in peace- dusza mu się do niej wyrywała he was dying to see her- w (głębi) duszy in my/his/her heart (of hearts)- w głębi duszy był jej wdzięczny in his heart of hearts he was grateful to her- było mu ciężko/lekko na duszy his heart was heavy/light- wkładać w coś całą duszę to put one’s heart and soul into sth- oddać się czemuś duszą i ciałem to throw oneself into sth heart and soul- pragnąć z całej duszy a. całą duszą, żeby… to wish with all one’s heart that…- dziękować komuś z całej duszy to thank sb with all one’s heart- otworzyć przed kimś duszę to bare one’s soul to sb- piszę o tym, co mi w duszy gra I write from the heart- ona jedna wie, co mu w duszy gra she’s the only person who knows what’s in his heart- mieć wszystko, czego dusza zapragnie to have everything one’s heart desires- jeść/pić, ile dusza zapragnie to eat/drink to one’s heart’s content2. (natura) soul- jego rogata dusza his rebellious soul- mieć duszę poety to have the soul of a poet- mieć artystyczną/wrażliwą duszę to have the soul of an artist/to be a sensitive soul- wyczułem w nim pokrewną duszę I sensed he was a kindred spirit3. (osoba) soul- wrażliwa dusza a sensitive soul- to jakaś poczciwa dusza she/he must be really kind-hearted- jakaś poczciwa dusza posprzątała dom some kind soul has cleaned the house- nie było tam żywej duszy there wasn’t a living soul there4. (przywódca) (whole) soul- był duszą całego przedsięwzięcia he was the soul of the whole project5. (w żelazku) slug- żelazko na duszę a slug-heated iron6. Hist. (mieszkaniec) serf- wieś licząca 200 dusz a village of 200 serfs7. Muz. (w skrzypcach) sound post 8. (rdzeń) core- dusza liny the rope core9. Budow. the clearance between the inside handrails on switchback stairs 10. euf. do duszy z taką robotą to heck with this job euf.- mam to w duszy, co o mnie mówią I don’t give a fig what they say about me euf.■ martwe dusze fictitious people (in an official register)- bratnia dusza soulmate- dusza człowiek kind-hearted soul- być duszą towarzystwa to be the life and soul of the party- hulaj dusza! przest. let’s party!- miałem duszę na ramieniu my heart was in my mouth- widzieć coś oczyma duszy to see sth in one’s mind’s eyeThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > dusz|a
-
2 nieśmiertelnoś|ć
f sgt 1. (wieczność) immortality- wszyscy chrześcijanie wierzą w nieśmiertelność duszy all Christians believe in the immortality of the soul2. (wiekopomność) immortality- ten pisarz osiągnął nieśmiertelność swoją twórczością this writer achieved immortality with his worksThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > nieśmiertelnoś|ć
См. также в других словарях:
nieśmiertelność — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. nieśmiertelnośćści, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od przym. nieśmiertelny w zn. 1.: Wierzyć w nieśmiertelność duszy. Cechą bogów greckich była nieśmiertelność.; w zn. 2.: Zasłużyć sobie swoim życiem na… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nieśmiertelność — ż V, DCMs. nieśmiertelnośćści, blm rzecz. od nieśmiertelny a) w zn. 1: Nieśmiertelność duszy. b) w zn. 2: Nieśmiertelność bohaterów. Zasłużyć sobie na nieśmiertelność. Zdobyć nieśmiertelność u potomnych … Słownik języka polskiego
dusza — ż II, DCMs. duszaszy; lm D. dusz 1. «ogół właściwości, dyspozycji psychicznych człowieka, władze duchowe człowieka; psychika, świadomość» Hart, moc, wielkość duszy. Tymczasem przenoś moję duszę utęsknioną do tych pagórków leśnych, do tych łąk… … Słownik języka polskiego
religia — ż I, DCMs. religiagii; lm D. religiagii (religiagij) «zespół wierzeń dotyczących genezy, struktury i celu istnienia człowieka, ludzkości i świata, wiara w Boga, bóstwa i w nieśmiertelność duszy; związane z nią zachowania oraz formy organizacyjne» … Słownik języka polskiego
religia — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIb, lm D. religiagii {{/stl 8}}{{stl 7}} forma świadomości społecznej odnoszącej się do podstawowych problemów egzystencji człowieka, tj. genezy, celu istnienia człowieka, jego zależności od istot nadprzyrodzonych… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
